“…«Ντο ψήφισα πα χαμπάρι κι έχω…». Πώς να «μεταφράσεις» τώρα αυτή τη φράση του Πόντιου γέροντα με τη μοναδική απορητική χροιά και τη δραματική ένταση της φωνής του, πρωτεϊκή στην εκφορά της στη μητρική του γλώσσα, χωρίς να την προδώσεις; Χωρίς να προδώσεις τη σοφία του τρίτου του ποδιού. Αυτή τη σοφία που εκφράζεται ως απορία, ως συνειδητή άγνοια και αγωνία. «Ντο ψήφισα πα χαμπάρι κι έχω…». Δεν κατάλαβε τι ψήφισε ο γέροντας, κι αυτό για μια στιγμή τον συγκλόνισε. Τον ταρακούνησε τόσο δυνατά αυτή η εκτυφλωτική λάμψη της άγνοιάς του, και ενδεχομένως οι συνέπειές της, ώστε εξαίφνης, βγαίνοντας από το εκλογικό τμήμα, μόνος του εκεί στο προαύλιο του σχολείου, χωρίς την κόρη του να τον καθοδηγεί και να του δίνει έτοιμο το ψηφοδέλτιο, σαν παιδί που απορεί για τον κόσμο, αναφώνησε «ντο ψήφισα πα χαμπάρι κι έχω». Πόσοι από του συνειδητούς ψηφοφόρους, αλλά και τους απέχοντες συνειδητά, έθεσαν στον εαυτό τους ως απορία αυτό το ερώτημα πριν και μετά την κάλπη; Πόσοι διερωτήθηκαν στο βάθος της πολιτικής ύπαρξής τους για το αν πραγματικά ξέρουν τι και γιατί ψηφίζουν; Πόσοι λειτούργησαν έτσι πρωτογενώς φιλοσοφικά όχι απλά διατυπώνοντας αλλά ζώντας έστω για λίγο την κρισιμότητα αυτού του ερωτήματος, που ενώ δεν έχει την απάντηση «σωστό ή λάθος», ωστόσο αποτελεί ως ερώτημα προεργασία για τον δρόμο προς τη συνάντηση με την απάντηση, κάποτε, ίσως στο μέλλον;”
Ολόκληρο το άρθρο διορθωμένο και σε μορφή pdf εδώ: Το τρίτο πόδι/_Μια δοκιμή θεμελίωσης της πολιτικής στην απορία, Δημήτρης Βλάχος, εφημερίδα Παρατηρητής της Θράκης.
Το άρθρο δημοσιευμένο στην εφημερίδα Παρατηρητής της Θράκης, 23/09/2015: Το τρίτο πόδι/ Μια δοκιμή θεμελίωσης της πολιτικής στην απορία