«Entusiasmo», Ενθουσιασμός, una palabrita griega, μια ελληνική λεξούλα, η «βιταμίνη  Ε», η τόσο  απαραίτητη για την ανάπτυξη των δυνατοτήτων νέων όντων που βρίσκονται σε εμβρυακή  μορφή  στην «κοιλιά» αυτού του κόσμου και περιμένουν τη γέννησή τους. Η πολιτική ως τέχνη μαιευτική κι όχι ως χόμπι για ματαιόδοξους ούτε ως βιοποριστικό επάγγελμα για «ακροβάτες της πολιτικής» σε περιόδους  οικονομικής κρίσης αυτές τις δυνατότητες  πρέπει να βοηθήσει να γεννηθούν. Ο Γκαλεάνο, επίκαιρος σήμερα λόγω εκλογών εντός του υπαρκτού πολιτικού συστήματος, δεν διδάσκει, δεν αναπτύσσει συστηματική πολιτική φιλοσοφία, απλά μιλάει (charla),  έτσι όπως μιλούν αυτοί που δεν θέλουν να μας πείσουν για το δίκιο τους, αλλά θέλουν μόνο να εκφράσουν τη συγκίνηση και τη σκέψη που αναβλύζει σε μια δεδομένη ιστορική στιγμή συνάντησης με άλλους ανθρώπους. Μιλάει λοιπόν για την πολιτική σήμερα, για την αποχή των νέων από αυτήν, για τον ενθουσιασμό ως προϋπόθεση αυθεντικής πολιτικής δράσης  και σκέψης. Μιλάει αβίαστα και απλά στον  δρόμο κι όχι ex cathedra για τη «λογική που γεννάει τέρατα», όταν αποκόπτεται από το συναίσθημα και την ανθρωπιά. Μιλάει για την αξία του  αυθεντικού  πολιτικού  βιώματος  που εκπτύσσεται σε ένα γεμάτο και πληθωρικό «τώρα», ένα «τώρα» που δεν δίνει καμία εγγύηση για ένα σαφώς προδιαγραμμένο, απόλυτα  προγραμματισμένο και ασφαλές «μετά». Μιλάει… Ας τον ακούσουμε λοιπόν και ας ξανασκεφτούμε κάποια κεφαλαιώδη ανθρωπολογικά ζητήματα, στα οποία άλλωστε βρίσκεται και το θεμέλιο κάθε αυθεντικής πολιτικής που υπηρετεί τον άνθρωπο εξυψώνοντάς τον.

Pin It on Pinterest

Share This